Dat meisje waar Frank almaar naar zit te gluren
Spelen op een Lentemarkt van een Rudolf Steiner school is voor mij een waar avontuur. Antroposofen, Rudolf Steinerianen, Vrije School-adepten, zullen ongetwijfeld houden van gewijde klassieke muziek, zo is mijn gedachtegang. Dus speel ik wat Bach en Villa Lobos. En om het niet te serieus te maken speel ik ook een enkele rustige Rumba en een paar beschaafde Bossa Nova's.
Nu is zo'n markt altijd een onrustige bedoening: van alles te zien en te kopen, zenuwachtige middenstanders die veel waar hopen te slijten, vermoeide ouders, baldadige kinderen. Ik zoek het serene in mezelf op en laat rustig gitaargetokkel op de hoofden van de marktbezoekers neerdwarrelen. Het meest dankbare publiek op zo'n markt zijn altijd de opa's en oma's met de peuters. Onbevangen blijft het jongste volk vaak met half open mond, gebiologeerd naar me staren. De volledig onthaaste senioren lopen door, blijven staan, lopen terug, blijven aan de zijlijn even luisteren, rapen alle moed bijeen, maken snel een foto en lopen dan – een vriendelijk hoofdknikje achterlatend – het marktgedruis weer in. Iedere muzikant speelt beter als hij weet dat zijn muziek wordt gewaardeerd, dus ik geniet altijd van deze momenten.
Ergens aan het eind van mijn set besluit ik er nog een zwoele Bossa Nova in te gooien. Bij de Girl of Ipanema moet ik altijd denken aan Frank Sinatra die dit nummer zo lekker zingt. Ik zie hem dan zitten op een stenen muurtje aan de strandboulevard. En daar loopt ze, zo'n mooie jongedame, te paraderen en hij kan zijn ogen maar niet van haar af houden. Het meisje dus, waar Frank almaar naar zit te gluren. Ik speel dit nummer niet te snel, niet te langzaam, met een licht opgetogen, tegelijk relaxte groove. De melodie moet er mooi uit komen niet teveel onbegrijpelijke fratsen. Dan als ik het nummer eindig hoor ik applaus: links van me, rechts – en ook achter me. Ook enkele senior vrije-school-docenten staan enthousiast te klappen.
Wie had nu kunnen denken dat ook het serieuze vrije school publiek ontvankelijk is voor de lichtzinnige vrolijkheid van dit lied.
Spaanse en Braziliaanse gitaarmuziek
De warme sfeer van de muziek uit Spanje en Brazilië is voor mij een belangrijke inspiratiebron. Op mijn eigen wijze vertolk ik deze levendige muziek, met een grote emotionele rijkdom, op gitaar. Daarbij leg ik mij toe op het pure en ambachtelijke gitaarspel, waarin de inspiratie van het moment en de flow van het hier en nu, de hoofdrol speelt. Zo breng ik sfeer, warmte en voor de liefhebber een intense luisterervaring.
Ik speel voor iedere gelegenheid in restaurants, café's en terassen, winkels, podia, verjaardagen, diners, borrels, culturele en bedrijfsevenementen. De muziek is akoestisch, maar wordt zonodig versterkt met mijn eigen installatie van hoge kwaliteit. www.ruudpost.com
Mail mij voor vragen en vraag gerust een vrijblijvende offerte aan rupost@hotmail.com
Ik vorm ook duo's met enkele zeer professionele en inspirerende muzikanten.
Duo 1 met Laurence Bilger op dwarsfluit.
Duo 2 met Paul Meex op saxofoon.
Ruud Post – gitarist, Eindhoven
www.ruudpost.com
M 06 344 133 44
